Pezdek, K., & Roe, C. (1997). Η υποβολιμότητα της μνήμης των παιδιών για το άγγιγμα: Εμφύτευση, διαγραφή και αλλαγή αναμνήσεων. Law and Human Behavior, 21(1), 95-106. https://doi.org/10.1023/A:1024870127516
Περίληψη:
(Οι Pezdek, K., & Roe, C. ) διερεύνησαν τους ισχυρισμούς ότι είναι εύκολο να εμφυτεύσει κανείς υποβολιμαία ψευδείς αναμνήσεις στα παιδιά, συγκρίνοντας τη σχετική ευπάθεια στην υποβλητικότητα των αλλαγμένων, εμφυτευμένων και διαγραμμένων αναμνήσεων.
80 παιδιά ηλικίας 4 ετών και 80 παιδιά ηλικίας 10 ετών είτε αγγίχτηκαν με έναν συγκεκριμένο τρόπο είτε δεν αγγίχτηκαν καθόλου και αργότερα υποστηρίχθηκε ότι είχε συμβεί ένα διαφορετικό άγγιγμα, ένα εντελώς νέο άγγιγμα ή καθόλου άγγιγμα. Το φαινόμενο της υποβολιμότητας εμφανίστηκε μόνο στη συνθήκη αλλαγής της μνήμης- η διαφορά μεταξύ της πειραματικής συνθήκης αλλαγής και της αντίστοιχης συνθήκης ελέγχου ήταν σημαντική. Στις συνθήκες εμφυτευμένης και διαγραμμένης μνήμης δεν εμφανίστηκε καμία επίδραση υποβλητικότητας- δεν υπήρξε σημαντική μείωση στις πειραματικές ομάδες σε σχέση με τις αντίστοιχες συνθήκες ελέγχου. Έτσι, παρόλο που είναι σχετικά εύκολο να υποδείξει κανείς σε ένα παιδί μια αλλαγή σε ένα γεγονός που βίωσε, είναι λιγότερο πιθανό ένα γεγονός να εμφυτευτεί στη μνήμη ή να διαγραφεί από τη μνήμη.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μπορεί να είναι ακατάλληλη η παροχή μαρτυρίας στο δικαστήριο σχετικά με την πιθανότητα υποβολής ψευδών αναμνήσεων με βάση την κλασική έρευνα για την υποβολιμότητα, η οποία έχει περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό στη μελέτη των υποβόλιμα μεταβαλλόμενων αναμνήσεων.
(APA PsycInfo Database Record (c) 2016 APA, all rights reserved)
Πηγή: Επιστημονικό άρθρο American Psychological Association
https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1023%2FA:1024870127516