Τέσσερις βασικές αλλαγές στον νόμο περί οικογενειακού δικαίου της Αυστραλίας τέθηκαν σε ισχύ από τον Μάιο του 2024.
Οι τροποποιήσεις αποσκοπούν στο να καταστήσουν το σύστημα οικογενειακού δικαίου ασφαλέστερο και απλούστερο για τις οικογένειες που χωρίζουν και να διασφαλίσουν ότι το συμφέρον των παιδιών βρίσκεται στο επίκεντρο.
Υπάρχουν, επίσης, σημαντικές και ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο το Δικαστήριο θα ασχολείται με θέματα γονικής μέριμνας.
Καταργείται το τεκμήριο της «ισότιμα κατανεμημένης γονικής ευθύνης» και η αναφορά στον «ουσιαστικό και σημαντικό χρόνο».
Από τις 6 Μαΐου 2024, δεν υπάρχει πλέον νομοθετικό «τεκμήριο» ότι είναι προς το συμφέρον του παιδιού να έχουν οι γονείς του παιδιού ίση κοινή γονική ευθύνη σε σχέση με τη μακροπρόθεσμη λήψη αποφάσεων για τα παιδιά.
Αντ’ αυτού, το Δικαστήριο μπορεί πλέον να είναι πιο ανοικτό σε πιο προσαρμοσμένες ρυθμίσεις για τη γονική ευθύνη. Για παράδειγμα, μπορεί να γίνει πιο σύνηθες ένας γονέας να έχει «αποκλειστική γονική ευθύνη» για ένα συγκεκριμένο θέμα και κοινή γονική ευθύνη για τα υπόλοιπα θέματα.
Επίσης, δεν υπάρχει πλέον καμία αναφορά στον «ουσιαστικό και σημαντικό χρόνο» στο πλαίσιο της νομοθεσίας.
Ένας νέος ορισμός για το «βέλτιστο συμφέρον του παιδιού».
Το σημαντικότερο κριτήριο σε σχέση με τον προσδιορισμό του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού θα παραμείνει το ίδιο όπως και προηγουμένως – ότι οι ρυθμίσεις για τα παιδιά πρέπει να γίνονται προς το συμφέρον τους και όχι προς το συμφέρον των γονέων.
Έξι γενικές εκτιμήσεις κατά τον προσδιορισμό του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού
1. Η ανάγκη προώθησης της ασφάλειας του παιδιού και κάθε προσώπου που έχει τη φροντίδα του παιδιού, ανεξάρτητα από το αν το πρόσωπο αυτό έχει ή όχι τη γονική ευθύνη για το παιδί (συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας από οικογενειακή βία, κακοποίηση, παραμέληση ή άλλη βλάβη).
2. Οποιεσδήποτε απόψεις εκφράζονται από το παιδί.
3. Οι αναπτυξιακές, ψυχολογικές, συναισθηματικές και πολιτισμικές ανάγκες του παιδιού.
4. Την ικανότητα κάθε προσώπου που έχει ή προτείνεται να έχει τη γονική μέριμνα για το παιδί να καλύπτει τις αναπτυξιακές, ψυχολογικές, συναισθηματικές και πολιτιστικές ανάγκες του παιδιού.
5.Το όφελος για το παιδί από τη δυνατότητα να έχει σχέση με τους γονείς του και άλλα σημαντικά για το παιδί άτομα, εφόσον αυτό είναι ασφαλές.
6.Οτιδήποτε άλλο είναι σχετικό με τις ιδιαίτερες περιστάσεις του παιδιού.
Κατά τον προσδιορισμό του τι είναι καλύτερο για το παιδί/τα παιδιά, το Δικαστήριο θα δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ανάγκη προστασίας του παιδιού από σωματική ή ψυχολογική βλάβη ή από το να υποστεί ή να εκτεθεί σε κακοποίηση, παραμέληση ή οικογενειακή βία έναντι του οφέλους για το παιδί να έχει ουσιαστική σχέση και με τους δύο γονείς. Αυτό συνέβαινε πάντα και η προσέγγιση αυτή θα συνεχιστεί και με τη νέα νομοθεσία.
Βρείτε το πλήρες κείμενο του Family Law Amendment Act 2023 που τέθηκε σε ισχύ στις 6/5/24 εδώ: https://www.fcfcoa.gov.au/news-and-media-centre/fla2023